شهر سلول انفرادی بود، کاری کردن که پیر و خسته بشیم توی بیدادگاه بی قاضی، حکم این شد که ما نفس نکشیم توی روزای بهت و سرگیجه، شهرُ انداختن به جون خودش که شاید دست خونیِ انسان، باز آلوده شه به خون خودش غل و زنجیر روی پاهامون، دورمون میله های فولادی سقف زندون همیشه کوتا بود، واسه پرواز سبز آزادی وقتی گریه بساط دنیا شه، جرم ما خنده و خوشی میشه هر کی فکرِ فرار توُ سرشه، توی تنهایی خودکُشی میشه! همه چی بوی درد و غم میده، بوی مخلوطی از خیانت و خون آدما رُ به تیر بستن توُ، بند «هشتاد و هشت» هر زندون غرق وارونگیّه این دنیا، همه یِ راه ها یه بیراههَ ن جُرم ما زندگیِ بی جُرمه، توی شهری که قاتلا شاهن! “مزدک نظافت”

۰

گالری عکس

عکس ها

توسطمزدک نظافت در

2015/03/21

- گالری عکس

۰

اشعار, ترانه, گالری عکس

بادبادک

یه وقتایی میشه که بی بال و پر

به هر گوشه از آسمون سر کشید

با رسم زمونه موافق نبود

با بادِ مخالف میشه پر کشید!

مثِ بادبادک که پر میکشه

اگرچه اسیرِ طلسمِ گره ست

اگرچه شب و روزِ پروازشم

یه عمره توُ دستای یه قرقره ست

آره! اما اینا همش بازیه!

که خوش باشه و با همین نرم شه

که دلخوش بشه به همین پر زدن

با پرواز مصنوعی سرگرم شه!

غرور و هیاهوی بادبادکا

می تونه توُ یک لحظه نابود بشه

نخی که کمک کرد بالا برن

یه روزی اونا رو پایین می کشه

به بال خودت تکیه کن تا جهان

به پرهای بازت حسادت کنه

بذار تا زمینم به کوچیک شدن

تو چشمای آبیت عادت کنه!

یادت باشه رو پات وایسی رفیق!

توُ راهت اگه خسته شی باختی!

به این آدمای عزیز دل نبند!

به هر چیزی وابسته شی باختی!

“مزدک نظافت”

بارون

نذا تنهاییمو باور بکنمبغلم کن دنیام تازه بشهبذا تا حلقه‌ی دستای منمواسه آغوش تو اندازه بشه

آرزوم اینه کنارم باشیحتی وقتی از خودت دلگیرممن به چشمای تو وابسته شدمتو نگاهم نکنی می‌میرم

چترو بنداز و بیا سمت خودمداری توُ تنهایی پر پر میشیبذا بارون بزنه رو موهاتزیر بارون دیدنی‌تر میشی

وقتی رو به روی من می شینیرو به هر حادثه ای می خندمخود به خود هر گره ای وا میشهوقتی موهای تو رو می بندم

دوس دارم هوای شهر ابری بشهوقتی توی خونه زندونی شدممن از اون روز که توُ بارون دیدمتعاشق روزای بارونی شدم

چترو بنداز و بیا سمت خودمداری توُ تنهایی پر پر میشیبذا بارون بزنه رو موهاتزیر بارون دیدنی‌تر میشی

“مزدک نظافت”

اشعار, ترانه

آخرین شب

اشعار, قطعه

نداشتیم

“مزدک نظافت”

بند هشتاد و هشت

گالری عکس

عکس ها

نذا تنهاییمو باور بکنم
بغلم کن دنیام تازه بشه
بذا تا حلقه‌ی دستای منم
واسه آغوش تو اندازه بشه

آرزوم اینه کنارم باشی
حتی وقتی از خودت دلگیرم
من به چشمای تو وابسته شدم
تو نگاهم نکنی می‌میرم

چترو بنداز و بیا سمت خودم
داری توُ تنهایی پر پر میشی
بذا بارون بزنه رو موهات
زیر بارون دیدنی‌تر میشی

وقتی رو به روی من می شینی
رو به هر حادثه ای می خندم
خود به خود هر گره ای وا میشه
وقتی موهای تو رو می بندم

دوس دارم هوای شهر ابری بشه
وقتی توی خونه زندونی شدم
من از اون روز که توُ بارون دیدمت
عاشق روزای بارونی شدم

چترو بنداز و بیا سمت خودم
داری توُ تنهایی پر پر میشی
بذا بارون بزنه رو موهات
زیر بارون دیدنی‌تر میشی