دانش را با برچسبی مثل ماوراءالطبیعه لکه دار نکنید. تمام چیزهایی که از این دیدگاه شنیده اید وهم و خیال کسانی است که جربزه ی همراهی و سر و کار داشتن با علم را نداشتند. می گویم «شنیده اید» چون هیچکدام تان ندیده اید و نخواهید دید. چیزی که وجود ندارد دیدنی نیست. ماوراء الطبیعه تنها توجیه نفهمی ها و کج فهمی های انسان است.
شخصی را در نظر بگیرید که دست ندارد و با انگشت های پایش نقاشی می کشد. به قدری زیبا که شخصی دیگر با وجود دست هایش هم نمی تواند این کار را بکند. دلیل آن چیست؟ کمک، ترحم و دلسوزی تنبلی به بار می آورند. عدم وجود کمک از طرف دست ها باعث خودسازی و پیشرفت پاها شده است. پایی که نتواند جور نبود دست ها را بکشد مستحق بریده شدن است.
هیچ کس از جاده ی هموار به قله نمی رسد. باید از سنگلاخ ها گذشت، با شیبی که پاها را از حرکت باز دارد. پس باید از دست های تان هم کمک بگیرید. اکثر انسان ها به دلیل تنبلی از پیمودن راه سر باز می زنند، آنگاه است که این فرومایگان، خط زدن بر میل خویش را، از خودگذشتگی، وارستگی و فروتنی تعبیر می کنند.
