اشعار, غزل

مجازی ها

. خاک غم‌دیده ی لهستانم
یک یهودم به دست نازی ها
مثل ایران که پاره شد
شکمش زیر دندان تیز تازی ها
پاچه گیرند و پاچه خار شدند

هر کجا می روم همین رنگ است
آسمانی که روی سر دارم
هر جهانی که توی آن هستیم
هر جهانی در این موازی ها
تو بگو من کجا فرار کنم!

وا که شد چشم های بسته ی من
وضع حل شد به لطف یک صلوات
صلواتی شد آب و برق و گاز
صلواتی شدند قاضی ها!
هر کسی را دو بار دار زدند!

پدرم کارگر شد و له شد
وقتی از داربست‌ها افتاد
خواهرم در میان مجلس خون
کشته شد در ترقه بازی ها!
نام این کار انفجار نبود؟!

گور بابای ما که چک خوردیم
از بسیجی شاد ساندیس خور
کون لقّ هر آنکه ناراضی‌ست
خوش به حالِ همیشه راضی ها
کاش در جیب من کمی سم بود!

اشک تمساح می شوم در شعر
اشک تمساح می شوی در نِت
چه بگویم؟! حقیقتی تلخ است
سوگواریِ ما مجازی ها
انتظاری به غیر از این هم نیست!

مزدک نظافت
Telegram.me/mazdaknezafat13