انسان به جای خدا
نوامبر 13, 2015
برای انسان های ضعیف، آنان که نمی توانند بار خدایی را به دوش بکشند، تفکر به درون خویش، به چیزی جز خودفروپاشی ناخودآگاه و ترک و طرد دانش نمی انجامد. و این یعنی شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیتی بس بزرگ: خدا شدن، نه انسان ماندن.
جان ضعیف ایمان به خود را از دست داده است، ایمان به توانایی های خود. زیرا تمام توانایی ها و حتا لحظه ای تفکر در باب توانایی ها و ارزش ها از او سلب شده و حالا او به دنبال یک سازماندهنده و یک کل می گردد. چیزی که بتواند اندکی از خودِ از دست داده اش را درون آن بیابد. و اینگونه «خدایش» را خلق می کند.
“مزدک نظافت”
برچسبها:آفرینش, آفرینش خدا, انسان, ایمان, تفکر, توانایی, جان های ضعیف, خدا, خدا به جای انسان, خلق خدا, دست نوشته های مزدک نظافت, دل نوشته, دلنوشته, روز نوشت های مزدک نظافت, روزنوشته مزدک, سازمان دهنده, سلب ایمان, فکر, مزدک نظافت, مزدک نظافت و نوشته هایش, نوشته های مزدک, نوشته های نظافت, وبسایت مزدک نظافت
یک دیدگاه