آدم بزرگا
جولای 4, 2014
وقتی به دنیا اومدیم رویِ
گهواره هامون تیر می بارید
تو آسمون خواب ما هر شب
هی رشته یِ زنجیر می بارید
تا سمتشون آغوش وا کردیم
دیدیم که از تنهاییشون مستن
شوقِ پریدن داشت پرهامون
پاهای ما رو به زمین بستن
دنیای ما دنیای خوبی بود
جادوی دستاشون خرابش کرد
تا رو لبامون خنده ای یخ بست
گرمای اشکِ شهر آبش کرد
رنگین کمونِ شهرو دزدیدن
رنگِ سیاهی روش پاشیدن
دنیای ما دنیای خوبی بود
آدم بزرگا توش شاشیدن
………………………..
((- جم کن بساطت رو برو بچه
پاهاتو ورچین که قلم میشن
دنیا که جایِ بچه بازی نیست
آدم بزرگا شیر این بیشن
آدم بزرگا خوب میدونن
که زندگی یعنی همین نکبت
یعنی کفن پوشیدن و بودن
یعنی همین هستی بی علت
این جنگلِ وارونه یِ وحشی
هر روز بد و سرسخت تر میشه
هر شاخه ای که توش می کاریم
حتمن تهِ قصه تبر میشه
….
چیزی نمونده بچه! می بینی
مثل تموم شهر تا میشی
چیزی نمونده، آخرِ بازی
قربانیِ این آدما میشی!))
“مزدک نظافت”
برچسبها:آدم بزرگا, ترانه, ترانه های مزدک نظافت, ترانه ی آدم بزرگا, دنیای ما, مزدک نظافت
شما همچنین می توانید این مطالب را دوست داشته باشید
یک دیدگاه